Кейс Ваайман - Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I
Скачивание начинается... Если скачивание не началось автоматически, пожалуйста нажмите на эту ссылку.
Жалоба
Напишите нам, и мы в срочном порядке примем меры.
Описание книги "Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I"
Описание и краткое содержание "Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I" читать бесплатно онлайн.
Эта книга — путеводитель по безграничному пространству духовности. Кейс Ваайман ставит перед собой вопрос, что же такое духовность, и рассматривает все возможные ее проявления: духовные традиции древних и современных мировых религий, духовность человеческой жизни, духовность обычных людей и религиозных деятелей, духовность библейская, духовность мистическая, духовность христианская, проявляющаяся в мученичестве, аскетических движениях, в жизни общины верующих, социальных и исторических процессах, происходящих в церкви, богослужении, еретических движениях, эсхатологическом мировоззрении, богословии, духовность современной культуры. Книга Кейса Вааймана уникальна и не имеет аналогов. Данное исследование будет интересно не только специалистам — философам, религиоведам, богословам, психологам, серьезным студентам, но и всем тем, кто вместе с автором этой книги задается вопросом о человеческой духовности.
668
Ibid., 18-100.Здесь и далее Синодальный перевод слегка изменен в соответствии с текстом автора. — Прим. пер.
669
G. von Rad, Das Gottesvolk im Deuteronomium, Stuttgart, 1929, 37; O. Grether, Nameund Wort Gottes im Alien Testament, Giessen, 1934, 31–35; M. Rose, ibid., 88–90.
670
O. Grether, ibid., 34.
671
W. Zimmerli, Das Wort des gottlichen Selbsterweises, eine prophetische Gattung, в Melanges bibliques, redigis en I’honneur d’Andre Robert, ed. G. Contenau etaL, Paris, 1957.
672
A. van der Woude, sjem, в THATll, 19792, 955.
673
Ibid., 954–956.** «Ягве» — прочтение автором тетраграммы, а «Сущий» (в Синодальном переводе — «Господь») — ее расшифровка. — Прим. пер.
674
A. Hulst, sjkn, в THATll, 19792, 907.
675
Н. Ringgren — J. Bergman & H. Seebass, bachar, в TWAT I, 1973, 592–608; H. Wildberger, bchr, в THATl, 1978s, 275–300.
676
Вопреки M. Rose, Der AusschlieslickkeitsanspruchJahwes, Stuttgart — Berlin etc., 1975, 84слл.
677
Н. Ringgren — J. Bergman & Н. Seebass, bachar, в TWATl, 1973, 601: Н. Kraus, Psalrrum 60-150 (BKXV/2), Neukirchen — Vluyn, 19785, 1056–1061.
678
K. Waaijman, Psalmen 120–134, Kampen, 1978, 101–110.
679
E. Sollenberger &J. Kupper, Inscriptions royales Sumeriennes et Akkadiennes, Paris, 1971, 128–129.
680
M. Rose, ibid., 92.
681
H. Ringgren — J. Bergman & H. Seebass, ibid., 80–81.Ср. Синодальный перевод «Слушай, Израиль: 1осподь, Бог наш, 1Ъсподь един есть; и люби Господа, Бога твоего, всем сердцем твоим, и всею душою твоею, и всеми силами твоими». — Прим. пер.
682
Н. Lohfink &J. Bergman, ‘echad, в TWATl, 1973, 214; М. Rose, ibid., 136–140; G. Sauer, ‘echad, в THAT1, 1978s, 106.
683
27<i O. Bachli, Israel und die Volker. Eine Studie zum Deuteronomium, Zurich — Stuttgart, 1962, 29.
684
М. Rose, ibid., 139, 167.Точнее, шма [ «слушай» (евр.)] — название иудаистского символа веры (Втор 6:4–5) по его первому слову. — Прим. пер.
685
G. Sauer, ibid.
686
М. Rose, ibid., 138–140.
687
Ibid., 37.
688
Ibid., 35–36.
689
N. Lohfink, Das Hauptgebot, Rome, 1963, 163–164; idem, Hike, Israel! Diisseldorf, 1965, 63.
690
584 N. Lohfink &J. Bergman, ‘echad, в TWATl, 1973, 213.
691
M. Rose, Der AusschlieslichkeitsanspruchJahwes, Stuttgart-Berlin etc. 1975, 141–142.** Ср. Синодальный перевод: «Господу сказал ты ныне, что Он будет твоим Богом…; и Господь обещал тебе ныне, что ты будешь собственным Его народом». — Прим. пер.
692
M. Rose, Der Ausschlieslichkeitsanspruch Jahwes, 105.
693
Приписывание высшей церковной власти соборам, а не папе. — Прим. пер.
694
Название книги нидерландского культуролога Йохана Хейзинги. — Прим. пер. же Термин Devotio Modema впервые использовали около 1450 г. Помериус и Буш, хронисты этого реформационного движения. Th. van Zijl, Gerard Groote, Ascetic and Reformer (1340–1384), Washington, 1963; G. Epiney-Burgard, Gerard Grote (1340–1384) et les debuts de la Devotion modeme, Wiesbaden, 1970. Краткое резюме см. в A. Weiler, Leven en werken van Geert Grote, 1340–1384, в С. de Bruin, E. Persoons & A. Weiler, Geert Grote en de Modeme Devotie, Deventer — Zutphen, 1984, 9-55.
695
Описания с исторической и духовной точек зрения см. в работах Р. ван Дейка: R. van Dijk, De amstituties der Wndesheimse vrouwenkloosters voor 1559, Nijmegen, 1986; Die Devotio modema als geistUches Raum des Klosters Frensrvegen, в Kloster-Leben. Vom Augustinerchorherrenstift zur okumenischen Begegnungsstatte, ed. H. Vervoort, Nordhom, 1994, 7, 32; De spiritualiteit van de devote regulier, в Ons Geestelijk Eifgoed 72, 1998, № 1, 54-104. Обзор см. в E. Persoons, De verbreiding van de Modeme Devotie, в С. de Bruin, E. Persoons & A. Weiler, Geert Grote en de Modeme Devotie, Deventer — Zutphen, 1984, 57-100.
696
В смысле: духовного размышления. — Прим. пер.892 Т. Mertens, Introduction, в Florent Radewijns, Petit manuelpour le devot modem# (Tractalulus devotus), ed. F. Legrand, Turnhout, 1999, 7-37.
697
«О четырех родах того, что доступно духовному размышлению» (лат.). — Прим. пер.295 См., например, В. Ridderbos, De melancholic van de kunstenaar, ‘s-Gravenhage, 1991.
698
«Молитва» (лат.). — Прим. пер.
699
«Созерцание» (лат.). — Прим. пер.
700
Букв, «слушании». — Прим. пер.
701
Как уже сказано, мы следуем автографу 1441 года. В большинстве переводов здесь помещена четвертая книга (у Победоносцева тоже сперва идет она. — Прим. пер.).
702
Мы следуем автографу. В обычных изданиях это — книга третья (как и в переводе К. Победоносцева. — Прим. пер.).
703
«Продолжающееся формирование» (англ.). — Прим. пер.
704
«Новая эпоха» (англ.). — Прим. пер.
705
От греч. prophetes— «пророк». — Прим. пер.500 S. Hermann, Prophetie in Israel and Agypten. Recht und Grenze eines Vergleichs (1963), в Das Prophet- enverstandnis in der deutchsprachigen Forschung seit Heinrich Ewald, Hrsg. P. Neumann, Darmstadt, 1979, 515–536; Pmphetenforschungseil Heinrich Ewald, ibid., 1-50; H. Ringgren, Prophecy in the Ancient Near East, в Israel's Prophetic Tradition, eds. R. Coggins etaL, Cambridge — New York, 1982, 1-11.301 Ср. J. Porter, The Origins of Prophecy in Israel, в Israel’s Prophetic Tradition, eds. R. Coggins et al., Cambridge — New York, 1982, 1-11.508 H. Schmitt, Elisa. Traditionsgeschkhtliche Untersuchungm zur vorklassischen nordisraelitischen Pmphetie, Gutersloh, 1972, 163.
706
В Синодальном переводе — «неистовым». — Прим. пер.
707
Ср. Синодальный перевод: «Вот, место, где мы живем при тебе, тесно для нас». — Прим. пер.
708
В Синодальном переводе — «Господа Бога». — Прим. пер.
709
H. Gunkel, Diegeheimen Erfahrungen der Pmpheten (1903 /1923), в Das Prophetenverstdndnis in der deutschsprachigen Forschung seit Heinrich Ewald, Hrsg. P. Neumann, Darmstadt, 1979, 109–143.
710
G. Fohrer, ibid., 239–244; P. Neumann, Pmfetenforschung seit Heinrich Ewald, в Das Pmphetenver- standnis, 39–44.
711
W. Schmidt, Die Prophetische «Grundgewissheit». Erwagungen zur Einheit pmphetischer Verkiindigung (1971), ibid., 539.
712
R. Trousson, Voyages аи pays de nulle part. Histoire litteraire de la pensee utopique, Bruxelles, 1979.
713
G. Bedouelle, Utopie, в DSp 16, 1994, 101–102.
714
Об авторе Утопии см. G. Marc’hadour, Thomas More, в DSp 15, 1991, 849–865. О самой Утопии см. G. Bedouelle, ibid., 101–113.
715
Technology and the Environment, ed. F. Ferre, Greenwich, 1992; J. Cobb, Sustainability. Economics, Ecology and Justice, New York, 1992; M. de Geus, Poliliek, milieu en vrijheid, Utrecht, 1993.
716
P. Sherrard, The Rape of Man and Nature. An Enquiry into Origins and Consequences of Modem Science, Ipswich, 1987; Natur and Mensch, ed. H. Dembowski, Miinchen, 1990; M. Schlitt, Umweltethik. Philosophised ethische Reflexionen, theologische Grundlagen, Kriterien, Paderbum, 1992; F. Soontiens, Natumfilosofie en mi- Ikuethiek. Een teleologische natuurfilosofie als voorwaarde voor milieu-ethiek, Amsterdam, 1993.
717
Greenpeace (англ.) — «зеленый мир». — Прим. пер. D. Fox, Deep Ecology and the Environmental Crisis. An Anthropological Inquiry into the Viability of a Movement, Arizona, 1992; C. Merchant, Radical Ecology. The Search for Livable World, New York, 1992.H. Kessler, Das Stohnen der Natur. Plridoyer fur eine Schdpfungsspiritualitdt und Schopfungsethik, Diisseldorf, 1990; Th. Berry, Befriending the Earth. A Theology of Reconciliation between Humans and the Earth, Mystic, 1991;J. Nash, Loving Nature. Ecological Integrity and Christian Responsibility, Nashville, 1991; K. O’Gorman, Toward the Cultivation of Ecological Spirituality. The Possibilities of Partnership, в Religious Education 87, 1992, 606–618.
718
3S(IJ. McDaniel, Earth, Sky, Gods and Mortals. Developing an Ecological Spirituality, Mystic, 1990, 182.
719
D. Hall, The Steward. A Biblical Symbol Come of Age, Grand Rapids — New York, 1990; A. Meyer & J. Meyer, Earthkeepers. Environmental Perspectives on Hunger, Poverty and Injustice, Scottdale (Pennsylva
720
nia), 1991; W. van Nunen, De intrinsieke waarde van de natuur als ethisch dilemma. Pleidooi voor een partici- perende houding ten opzichte van de natuur als'basis — voor een ecologische ethik, Tilburg, 1993; M. Oelschlag- er, Caring for Creation. An Ecumenical Approach to the Environmental Crisis, New Haven, 1994.
721
•’** A. Primavesi, From Apocalipse to Genesis. Ecology, Feminism and Christianity, Wellwood, 1991.1,55 A. Forman, Full Circle. Song of Ecology and Earthen Spirituality, St. Paul (Minnesota), 1992; B. Bru- teau, Eucharistic Ecology and Ecological Spirituality, в Cross Currents 40, 1990–1991, 499–514; R. Morris, Invocation of the Creatures. Learning to Pray with the World Again, в Weaving* 8, 1993, 27–33; A. Booth, Learning to Walk in Beauty. Critical Comparisons in Ecophilosophy Focussing on Bioregionalism, Deep Ecology, Ecolog ical Feminism and Native American Ecological Consciousness, Madison, 1992; S. McCarthy, Celebrating the Earth. An Earth-Centered Theology of Worship with Blessings, Prayers and Rituals, San Jose, 1991.
722
A. LaChange, Greenspirit. Twelve Steps in Ecological Spirituality, Rockport — Shaftesbury, 1991,176–177.
723
D. Rothenberg, Ecosophy T. From Intuition to System, в A. Naess, Ecology, Community and Lifestyle, New York, 1991, 15. Буква «Т» указывает на горную хижину Твергастейн (= «против скал»),
724
Ibid., 20.
725
L. Gilkey, Nature, Reality and the Sacred. The Nexus of Science and Religion, Minneapolis, 1993; An Ecology of the Spirit, ed. M. Barnes, Lanham, 1993; E. Johnson, Women, Earth and Creator Spirit, New York, 1993; Stories of Nature and Humankind, eds. C. Rainier & P. Berry, Hillsboro, 1993; Spirit and Nature. Why the Environment is a Religious Issue. An Interfaith Dialogue, eds. S. Rockefeller & J. Elder, Boston, 1992; S. McFague, The Body of God. An Ecological Theology, Minneapolis, 1993.
726
529 L. Andrews, Shakkai. Women of the Sacred Garden, New York, 1992; G. Orth, Vorrt Garten Eden aus. Schopfungin Gefakr? Frankfurt a.M., 1992; R. Taylor, The Search for a Sacred Place. Essays toward a Spirituality of Nature, Ann Arbor (Michigan), 1992.
Подписывайтесь на наши страницы в социальных сетях.
Будьте в курсе последних книжных новинок, комментируйте, обсуждайте. Мы ждём Вас!
Похожие книги на "Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I"
Книги похожие на "Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I" читать онлайн или скачать бесплатно полные версии.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Отзывы о "Кейс Ваайман - Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I"
Отзывы читателей о книге "Духовность. Формы, принципы, подходы. Том I", комментарии и мнения людей о произведении.