Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

• Название: Wszystko czerwone / Всё красное
• Автор: Joanna Chmielewska
• Издательство: АСТ; Восток-Запад
• Жанр: Иронический детектив
• Год: 2008
• ISBN: 978-5-17-051115-0

Билингва. Польский язык с Иоанной Хмелевской. Метод чтения Ильи Франка.

В книге предлагается произведение Иоанны Хмелевской "Все красное", адаптированное (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для студентов, для изучающих польский язык самостоятельно, а также для всех интересующихся польской культурой.

---

— Ale przecież on siedział oparty (но ведь он сидел опершись = откинувшись /в кресле/). Jak chciałaś macać, przez fotel (как ты хотела щупать, через кресло)?

— Pochylał się do przodu (он наклонялся вперед), kiedy sięgał po szklankę (когда тянулся за стаканом).

— Ja stawiam na mężczyznę — oświadczyła konfidencjonalnie Anita, obserwując Roja, plączącego się w mroku ze swoją puszką oleju silnikowego. — Trzeba mieć trochę siły w ręku, żeby to tak załatwić za jednym zamachem!

— Nie wiem, czy siły, chyba raczej umiejętności — sprostowałam. — Edek był na dobrym gazie. Można było spokojnie macać go po plecach w poszukiwaniu żebra. Nic by nie zauważył.

— Ale przecież on siedział oparty. Jak chciałaś macać, przez fotel?

— Pochylał się do przodu, kiedy sięgał po szklankę.

— Aha, i wykorzystać taki moment (ага, и использовать такой момент)? Sięgał często (тянулся он часто) … Potrzebna wprawa i doświadczenie (/для этого/ нужна сноровка и опыт). Kto wie, może masz rację (кто знает, может, ты и права)? Kto z nas uprawiał tę profesję (кто из нас занимался этим ремеслом; profesja — профессия, занятие — устар.; zawód — профессия — совр.)? Przyznajcie się, mordowaliście już kiedyś kogoś (признайтесь, вы уже когда-нибудь кого-нибудь убивали)?

— Joanna parę osób (Иоанна — пару человек) — mruknęła Alicja (пробормотала Алиция).

— Dobrze ci mówić (хорошо тебе говорить) — powiedziała równocześnie z pretensją zdenerwowana Ewa (сказала одновременно с обидой встревоженная Эва). — Możesz sobie stawiać na mężczyznę (можешь поставить на мужчину), skoro Henryk ma alibi (раз у Хенрика алиби). Roj się tam plątał za jego plecami (Рой там вертелся за его спиной; plątać się — путаться, вертеться) przez cały wieczór (весь вечер)!

— Ależ, moja droga (ну, дорогая моя), mąż-morderca to przecież jest coś szalenie atrakcyjnego (муж-убийца — это ведь нечто ужасно привлекательное)!

— Aha, i wykorzystać taki moment? Sięgał często… Potrzebna wprawa i doświadczenie. Kto wie, może masz rację? Kto z nas uprawiał tę profesję? Przyznajcie się, mordowaliście już kiedyś kogoś?

— Joanna parę osób — mruknęła Alicja.

— Dobrze ci mówić — powiedziała równocześnie z pretensją zdenerwowana Ewa. — Możesz sobie stawiać na mężczyznę, skoro Henryk ma alibi. Roj się tam plątał za jego plecami przez cały wieczór!

— Ależ, moja droga, mąż-morderca to przecież jest coś szalenie atrakcyjnego!

Z dostrzeżonego w ciemnościach błysku oka wywnioskowałam (по замеченному в потемках блеску в глазах я сделала вывод; wywnioskować — сделать вывод, заключить), że chyba Ewa zacznie nie lubić Anity (что Эва, наверное, начнет не любить = невзлюбит Аниту). Anita pławiła się w sensacji z wyraźną lubością (Анита купалась в сенсации с явным удовольствием; pławić się — купаться, плескаться), jak salamandra w ogniu (как саламандра в огне). Zosia przyglądała się jej (Зося наблюдала за ней) z wyrazem twarzy pełnym tłumionej odrazy (с выражением лица, полным сдержанного отвращения; tłumić — тушить, сдерживать), co wydało mi się ze wszech miar zrozumiałe (что казалось мне в полной мере = вполне понятным; miara — мера). Paweł miał osiemnaście lat (Павел имел = ему было восемнадцать лет), metr osiemdziesiąt wzrostu (метр восемьдесят роста), uprawiał sporty (занимался спортом) i dysponował pełnią sił młodzieńca w rozkwicie (и обладал изобилием сил молодого человека в расцвете = был в полном расцвете сил; pełnia — изобилие, избыток). Pomyślałam sobie (я подумала), że Zosia chyba pierwszy raz w życiu żałuje (что Зося, пожалуй, первый раз в жизни жалеет), iż nie jest matką wątłego i niemrawego dziecka niedojdy (что не является матерью хилого и вялого ребенка-недотепы; wątły — хилый, чахлый; niemrawy — вялый, нерасторопный) …

Z dostrzeżonego w ciemnościach błysku oka wywnioskowałam, że chyba Ewa zacznie nie lubić Anity. Anita pławiła się w sensacji z wyraźną lubością, jak salamandra w ogniu. Zosia przyglądała się jej z wyrazem twarzy pełnym tłumionej odrazy, co wydało mi się ze wszech miar zrozumiałe. Paweł miał osiemnaście lat, metr osiemdziesiąt wzrostu, uprawiał sporty i dysponował pełnią sił młodzieńca w rozkwicie. Pomyślałam sobie, że Zosia chyba pierwszy raz w życiu żałuje, iż nie jest matką wątłego i niemrawego dziecka niedojdy…

Czarowny wieczór wreszcie się skończył (очаровательный вечер наконец-то закончился; czarowny — волшебный, очаровательный). Pan Muldgaard wśród tysięcznych przeprosin (пан Мульгор среди тысячных = тысячи извинений), ale bardzo stanowczo (но очень решительно) uszczęśliwił nas informacją (осчастливил нас информацией; szczęście — счастье), że chwilowo nikomu nie wolno opuszczać Allerød (что временно никому не разрешено = никто не может покидать Аллеред; opuszczać — покидать, уезжать) bez porozumienia się z nim osobiście (без согласования лично с ним), Ewa, Roj i Anita otrzymali zezwolenie na mieszkanie we własnych domach (Эва, Рой и Анита получили разрешение на проживание = жить в собственных домах = у себя дома), ale im z kolei (но им, в свою очередь) zabroniono na tych samych warunkach opuszczać Roskilde i Kopenhagę (запрещено на тех самых условиях уезжать из Роскилля и Копенгагена). Opuszczanie granic Danii było kategorycznie wykluczone (выезд за пределы границ Дании был исключен = исключался категорически). Pełnią wolności zostali obdarzeni tylko Leszek i Henryk (полнотой = полной свободой оказались наделены только Лешек и Хенрик; obdarzyć kogoś czymś — преподнести что-л. кому-л. в подарок, наделить).

Czarowny wieczór wreszcie się skończył. Pan Muldgaard wśród tysięcznych przeprosin, ale bardzo stanowczo uszczęśliwił nas informacją, że chwilowo nikomu nie wolno opuszczać Allerød bez porozumienia się z nim osobiście, Ewa, Roj i Anita otrzymali zezwolenie na mieszkanie we własnych domach, ale im z kolei zabroniono na tych samych warunkach opuszczać Roskilde i Kopenhagę. Opuszczanie granic Danii było kategorycznie wykluczone. Pełnią wolności zostali obdarzeni tylko Leszek i Henryk.

— Przykro mi, moja droga (мне очень жаль, моя дорогая), że cię porzucam w takiej idiotycznej sytuacji (что я тебя покидаю в такой дурацкой ситуации; porzucić — покинуть, бросить) — powiedział Leszek ze smutkiem (сказал Лешек с грустью) i lekkim zakłopotaniem (и легким смущением). Ale jednak muszę odpłynąć (но все-таки я должен = мне нужно уплывать/отчаливать). Wątpię zresztą (впрочем, сомневаюсь), czybym się na coś przydał (что я бы в чем-нибудь пригодился), a im mniej będziesz miała tych przymusowych gości (а чем меньше у тебя будет этих = таких вынужденных гостей), tym lepiej dla ciebie (тем лучше для тебя).

Alicja melancholijnie pokiwała głową (Алиция меланхолично покивала головой).

— Przykro mi, moja droga, że cię porzucam w takiej idiotycznej sytuacji — powiedział Leszek ze smutkiem i lekkim zakłopotaniem — Ale jednak muszę odpłynąć. Wątpię zresztą, czybym się na coś przydał, a im mniej będziesz miała tych przymusowych gości, tym lepiej dla ciebie.

Alicja melancholijnie pokiwała głową.

— Przyjadą następni (приедут следующие) — powiedziała z westchnieniem (сказала она со вздохом). — Kiedy chcesz jechać (когда ты хочешь ехать/уезжать)?

— Jeszcze dzisiaj, ostatnim pociągiem (еще/уже сегодня, последним поездом). Jutro o świcie odbijamy (завтра на рассвете отплываем/отчаливаем). Załoga czeka tylko na mnie (экипаж ждет только меня), nie mogę ich dłużej trzymać (я не могу их дольше держать/задерживать).

— A Elżbieta (а Эльжбета)? Nie poczekasz na nią (не подождешь ее)?

— Po pierwsze nie wiadomo (во-первых, неизвестно), jak długo (как долго), ona należy do podejrzanych (она принадлежит = входит в число подозреваемых). A po drugie Elżbieta już dawno jest całkowicie samodzielna (а во-вторых, Эльжбета уже давно полностью самостоятельна) i robi, co chce (и делает, что хочет). I tak by ze mną nie wróciła (она и так бы со мной не вернулась). Mam tylko nadzieję (я только надеюсь; mieć nadzieję — надеяться: «иметь надежду»), że to nie ona zamordowała tego Edka (что это не она убила/прибила этого Эдека) …

— Przyjadą następni — powiedziała z westchnieniem. — Kiedy chcesz jechać?

— Jeszcze dzisiaj, ostatnim pociągiem. Jutro o świcie odbijamy. Załoga czeka tylko na mnie, nie mogę ich dłużej trzymać.

— A Elżbieta? Nie poczekasz na nią?

— Po pierwsze nie wiadomo, jak długo, ona należy do podejrzanych. A po drugie Elżbieta już dawno jest całkowicie samodzielna i robi, co chce. I tak by ze mną nie wróciła. Mam tylko nadzieję, że to nie ona zamordowała tego Edka…

Pan Muldgaard zbierał swoje manatki (пан Мульгор собирал свои манатки) i swoich współpracowników (и своих сослуживцев). Stałam w progu drzwi na taras (я стояла на пороге двери на террасу) i patrzyłam w stronę kuchni (и смотрела в сторону кухни), gdzie Elżbieta zatrzymała Alicję (где Эльжбета остановила Алицию; zatrzymać — задержать, остановить). Powiedziała coś do niej (она что-то ей сказала). Alicja okazała wyraźne zainteresowanie (Алиция проявила явный интерес) i natychmiast, w pół słowa (и сразу же, на полуслове), została oderwana od rozmowy (оказалась оторвана/отвлечена от разговора) koniecznością pożegnania władz (необходимостью попрощаться с властями). Wyszła na taras (она вышла на террасу), przechodząc przez pokój i koło mnie (проходя через комнату и мимо меня). Elżbieta wróciła do kuchni (Эльжбета вернулась на кухню) i zniknęła w drzwiach łazienki (и исчезла в дверях ванной).

Pan Muldgaard zbierał swoje manatki i swoich współpracowników. Stałam w progu drzwi na taras i patrzyłam w stronę kuchni, gdzie Elżbieta zatrzymała Alicję. Powiedziała coś do niej. Alicja okazała wyraźne zainteresowanie i natychmiast, w pół słowa, została oderwana od rozmowy koniecznością pożegnania władz. Wyszła na taras, przechodząc przez pokój i koło mnie. Elżbieta wróciła do kuchni i zniknęła w drzwiach łazienki.

Uczyniłam krok (я сделала шаг; uczynić — сделать, совершить), żeby również wyjść na taras (чтобы тоже выйти на террасу), i nagle dostrzegłam (и внезапно заметила; dostrzec — заметить, увидеть), że w przedpokoju coś się poruszyło (что в прихожей что-то пошевелилось; poruszyć się — двинуться, шевельнуться). Palące się w kuchni i w pokoju światło (горящий на кухне и в прихожей свет) nie docierało w głąb do małego korytarzyka (не проходило внутрь маленького коридорчика) i w pobliżu drzwi wyjściowych panowały ciemności (и поблизости входных дверей царили сумерки; wejście — вход; wyjście — выход). Ktoś cicho i ostrożnie wyszedł przez te drzwi na zewnątrz (кто-то тихо и осторожно вышел через эту дверь наружу) …