Ольга Буренина - Абсурд и вокруг: сборник статей

Скачивание начинается... Если скачивание не началось автоматически, пожалуйста нажмите на эту ссылку.
Жалоба
Напишите нам, и мы в срочном порядке примем меры.
Описание книги "Абсурд и вокруг: сборник статей"
Описание и краткое содержание "Абсурд и вокруг: сборник статей" читать бесплатно онлайн.
Содержание сборника отражает программу международной конференции «Абсурд и славянская культура XX в», которая состоялась в октябре 2001 г в Цюрихском университете, объединив представителей самых разных научных дисциплин. Одна из главных задач сборника — на фоне современного теоретического дискурса об абсурде описать феномен абсурда (мировоззренческий, логический, художественный) в культуре XX в., показать его междискурсивный и межкультурный характер. В связи с этим выбранное нами название «Абсурд и вокруг» — в некоторой степени и полемическая отсылка к коллективному труду «Around the Absurd: Essays on Modem and Postmodern Drama», авторы и составители которого ограничивали понимание абсурда лишь сферой театрального искусства.
Сборник рассчитан на специалистов по литературоведению, философии, искусствоведению и теории культуры, а также на более широкий круг читателей, интересующихся вопросами абсурда в культуре.
Токарев 2002 — Д. В. Токарев. Курс на худшее: Абсурд как категория текста у Даниила Хармса и Самуила Беккета. М.: Новое литературное обозрение, 2002.
Толль 1863–1864 — Ф. Г. Толль. Настольный словарь для справок по всем отраслям знания. В 3 т. СПб., 1863–1864. Т. 1.
Успенский, Бабаева 1992 — Ф. Успенский, Е. Бабаева. Грамматика „абсурда“ и „абсурд“ грамматики // Wiener slawistischer Almanach, 29.1992. S. 127–158.
Флоренский 1996 — 77. Флоренский. Обратная перспектива // Его же. Избранные труды по искусству. М.: Изобразительное искусство: Центр изучения, охраны и реставрации наследия священника Павла Флоренского, 1996. С. 9—72.
Халатов 1966 — 77. Халатов Даниил Хармс — кто же он такой? К 60-летию со дня рождения // Детская литература: Лит. — критический и библиогр. ежемесячник Комитета по печати при Совете министров РСФСР и Союза писателей РСФСР. 1966. № 2. С. 23–24.
Хармс 1993 — Д. Хармс. Меня называют капуцином: Некоторые произведения Даниила Ивановича Хармса. М.: МП „каравенто“: „пикмент“, 1993. С. 72.
Чернорицкая 2001 — О. Л. Чернорицкая. Поэтика абсурда. Т. 1: Классика. Вологда, 2001.
Черных [1993] — П. Я. Черных. Историко-этимологический словарь современного русского языка. 3-е изд. В 2 т. Т. 1. М.: Рус. язык, [1993].
Чертков 1968 — Л. Н. Чертков. Обэриу// Краткая литературная энциклопедия. Т. 5. М, 1968. С. 375.
Чуковская 1960 — Л. Чуковская. В лаборатории редактора. М., 1960.
Шапир 1994 — М. Шапир. Между грамматикой и поэтикой- (О новом подходе к изданию Даниила Хармса) // Вопр. литературы. 1994. № 3. С. 328–332.
Шестов 1909 — Л. Шестов. Творчество из ничего. СПб., 1909.
Шестов 1998 — Л. Шестов. Киркегард — религиозный философ // Сёрен Кьеркегор: Наслаждение и долг/Пер. с дат. Петера Ганзена. Ростов н/Д: Феникс, 1998.
Шмид 1998 — В. Шмид. Проза как поэзия: Пушкин, Достоевский, Чехов, авангард. СПб.: INAPRESS, 1998.
Щепилова 1963 — Л. Щепилова. Чему служит театр абсурда//Лит. газета. № 40. 2 апреля 1963. С. 4.
Эйхенбаум 1986 — Б. Эйхенбаум. Как сделана „Шинель“ Гоголя // О прозе. О поэзии: Сб. ст. Л.: Худож. лит. Ленингр. отд-ние, 1986. С. 45–63.
Ямпольский 1996 — М. Ямполъский. Окно//Новое литературное обозрение. 1996. № 21. С. 34–58.
Ямпольский 1998 — М. Ямпольский. Беспамятство как исток: Читая Хармса. М.: Новое литературное обозрение, 1998.
Янгиров 1997 — Р. М. Янгиров. Даниил Хармс: „лицом к национальности“: (О неосуществленном издании стихотворения „Миллион“) //Новое литературное обозрение. 1997. № 27. С. 279–283.
Adorno 1980 — Th. W. Adorno. Asthetische Theorie. Frankfurt am Main, 1980.
Amor 1973 — G. В. Amor. Das Absurde und die Autonomie des Ästhetischen bei Albert Camus. Berlin: Zentrale Universitätsdruckerei, 1973.
Azarmi 1970 — A. A. Azarrni. The Theatre of the Absurd: A Study of Communication. United States Univ., 1970.
Bosquet 1990 — A. A. Bosquet. Capitaine de l'absurde. Paris: Le cherche midi éditeur, 1990.
Brater, Cohn 1990 — E. Brater, R. Cohn (eds). Around the Absurd: Essays on Modern and Postmodern Drama. Michigan: Univ. of Michigan, 1990.
Burkhardt 1998— D. Burkhardt. Absurde Argumentation // Markus Giger, Björn Wiemer (Hrsg.). Beiträge der Europäischen Slavistischen Linguistik (polyslav). Bd 1. München, 1998. S. 67–76. (Die Welt der Slaven. Sammelbände / Сборники 2). 5-4005.
Cardullo 2002 — В. Cardullo. The Avant-Garde, the Absurd and the Postmodern: Experimental Theatre in the Twentieth Century // Forum Modernes Theater. Bd 17. Heft 1. Tubingen: Günther Narr Verlag, 2002. P. 3–18.
Cartledge 1990 —P. Cartledge. Aristophanes and his Theatre of the Absurd. Bristol: Bristol Classical Press, 1990.
Cassedy 1984 — S. Cassedy. Daniil Kharms' s parody of Dostoevskii: antitragedy as political comment // Canadian-American Slavic Studies. Vol. 18. 1984. P. 268–284.
Chances 1982 — E. B. Chances.CexovandXarms: Story/Anty-story//Russian Journal of Languages. Vol. 36, № 123–124.1982. P. 181–192.
Chances 1985 — E. B. Chances. Daniil Charms' „Old Woman“ climbs her Family tree: „Starucha“ and the Russian Literary Past // Russian Literature, XVII. 1985. P. 353–366.
Cheron 1983 — G. Cheron. Michail Kuzmin and the Oberiuty: an Overview // Wiener slawistischer Almanach. Bd 12.1983. S. 87—101.
Cornwell 1991 — N. Cornwell (ed.). Daniil Kharms and the Poetics of the Absurd: Essays and Materials. London: Univ. of London, 1991.
Daumal 1993 — К Daumal. L' évidence absurde: (1926–1934). Paris: Gallimard, 1993.
Deleuze 1969 — G. Deleuze. Logique du sens. Paris: Les Editions de Minuit, 1969.
Diels, Kranz 1951 — H. Diels, W. Kranz. Die Fragmente der Vorsokratiker. Bd 1. Berlin: Weidmann, 1951.
Dier 1998— 0. Dier. Die Lehre des Absurden. Eine Untersuchung der Philosophie Nietzsches am Leitfaden des Absurden. Würzburg: Königshausen und Neumann, 1998.
Dlugosch 1977 — I. Dlugosch. Anton Pavlovič Čechov und das Theater des Absurden. München: Wilhelm Fink Verlag, 1977.
Douchin 1970 — J.-L. Douchin. Le Sentiment de l' absurde chez Gustave Flaubert. Paris: Minard, 1970.
Drawicz 1964 — A. Drawicz. „U“ dla zabawy // Wspyłczesnośč. № 21. 1964. S. 5.
Drechsler 1988 — U. Drechsler. Die „absurde Farce“ bei Beckett, Pinter und Ionesco. Vor- und Überleben einer Gattung. Tübingen: Günther Narr Verlag, 1988.
Drosdowski, Grebe, Köster, Müller 1963 — G. Drosdowski, P. Grebe, R. Köster, W. Müller. Duden: Das Herkunfts-Wörterbuch: Die Etymologie der deutschen Sprache: DB. 7. Mannheim; Wien; Zürich: Dudenverlag, 1963.
Drucker 1976 — В. Drucker. Wolfgang Hildesheimer und die deutsche Literatur des Absurden. Schaeuble, 1976 (Deutsche und vergleichen-de Literaturwissenschaft, 1).
Douchin 1970 —J.-L. Douchin. Le Sentiment de l' absurde chez Gustave Flaubert. Paris. Minard, 1970.
Ehrig 1973 — H. Ehrig. Paradoxe und absurde Dichtung. München: Wilhelm Fink Verlag, 1973.
Eliot 1963 — Th. S. Eliot. Metaphysical poets//Selected Essays 1917–1932. London; N. Y., 1963.
Esslin [1961] — M. Esslin. The Theatre of the Absurd. Woodstock, N. Y.: The Overlook Press, [1961].
Flaker 1969 — A. Flaker. О minijaturama Danila Harmsa: (Poetika apsurda u sovjetskoj knizevnosti) // Forum: mjesecnik Razreda za Knijzevnost Hrvatske Akademij e Znanosti i U mj etnosti, januarj uni, VIII. Godiste, XVII. Knjga. Zagreb, 1969. S. 683–688.
Flusser 1992— V. Flusser. Bodenlos: eine philosophische Autobiographie. Bensheim: Bollmann, 1992.
Foakes 1993 — A. Rakes. Hamlet versus Lear: Cultural Politics and Shakespeare' s Art. Cambridge: Cambridge Univ. Press, 1993.
Fokkema 1984 — D. W. Fokkema. Literary History, Modernism and Postmodernism. Amsterdam: Benjamin, 1984.
François 1973 — С. François. La notion de l' absurde dans la ittérature française du XVIIe siècle. Paris: Klincksieck, 1973.
Franke 1978 —J. Franke. Elemente des Theaters der Grausamkeit und des Absurden im Werk des englischen Dramatikers Edward Bond (Dissertation). Mainz: Hochschulschrift, 1978.
Fried 1988 — E. Fried. Quia absurdum // H. Bender (Hrsg.). Was sind das für Zeiten: Deutschsprachige Gedichte der achtziger Jahre. München, 1988.
Fuegi 1982 —/ Fuegi. The Alogical in the Plays of Brecht // К. S. White (ed.). Alogical Modern Drama. Amsterdam: Editions Rodopi В. V., 1982. P. 13–24.
Galloway 1966 — D. D. Galloway. The Absurd Hero in American Fiction: Updike, Styron, Bellow, Salinger. Austin: Univ. of Texas Press, 1966.
Gelhard 1995 — D. Gelhard. Absurdes in Jordan Radickovs Lazarica: Ver-such einer tiefenpsychologischen Deutung. Wiesbaden: Harrassowitz, 1995.
Giaquinta 1991 — R. Giaquinta. Elements of the Fantastic in Daniil Kharms' s „Starucha“ // N. Cornwell (ed.). Daniil Kharms and the Poetics of the Absurd: Essays and Materials. London: Univ. of London, 1991.
Gibian 1971 — G Gibian (ed. and transi.). Russia' s Lost Literature of the Absurd: A Literary Discovery: Selected Works of Daniil Kharms and Alexander Vvedensky. Ithaca; London, 1971.
Gobler 1995–1996 — F. Gobler. Daniil Charms' „Slučai“ (Fâlle) und die russischen Volksmärchen // Zeitschrift für slavische Philologie, Bd LV. 1995–1996. S. 27–52.
Corner 1996 — R. Gomer. Die Kunst des Absurden. Überein literarisches Phänomen. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1996.
Grimm 1977 —J. Grimm. Roger Vitrac: Erste Vorlâufer des Theaters des Absurden. München: Fink, 1977.
Grob 1994— Th. Grob. Daniil Charms' unkindliche Kindlichkeit: ein literarisches Paradigma der Spàtavangarde im Kontext der russischen Moderne. Bern: LangVerlag, 1994.
Hagen 1979 —J. F. Hagen. „Furcht und Zittem“ // M. Theunissen, W. Grève (Hrsg.). Materialen zur Philosophie Soren Kierkegaards. Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1979.
Hansen-Love 1994 — A. A. Hansen-Love. Konzepte des Nichts im Kunst-denken der russischen Dichter des Absurden (Oberiu) //Poetica, 26, 3/4.1994. S. 308–373.
Hardy 1983 — Th. Hardy.]ude the Obscure / Ed. with intro, and notes by C. H. Sisson. Harondsworth, 1983.
Hassan 1975 — /. Hassan. Joyce, Beckett und die post-moderne Imaginatio // H. Mayer, U. Johnson (Hrsg.). Das Werk von Samuel Beckett: Berliner Colloquium. Frankfurt: Suhrkamp, 1975. S. 1—25.
Haug 1966 — W. F. Haug. Jean-Paul Sartre und die Konstruktion des Absurden. Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1966.
Haug 1976 — W. F. Haug. Kritik des Absurdismus. 2. überarb. Aufl. Köln: Pahl-Rugenstein, 1976.
Heidegger 1963 — M. Heidegger. Sein und Zeit. Tübingen: Niemeyer, 1963.
Heidsieck 1969 — A. Heidsieck. Das Groteske und das Absurde im mo-dernen Drama. Stuttgart; Berlin; Kôln; Mainz: Kohlhammer, 1969.
Hinchliffe 1969 —A. P. Hinchliffe. The Absurd. London: Methuen and C° Ltd, 1969.
Hirsch 1976 — E. D. Hirsch. The Aims of Interpretation. Chicago: Univ. of Chicago Press, 1976.
Hubbert 1995 — J. Hubbert. Metaphysische Sehnsucht, Gottverlassenheit und die Freiheit des Absurden. Untersuchungen zum Werk von Franz Kafka. Bochum: Universitätsverlag Dr. N. Brockmeyer, 1995.
Ingarden 1968 — R. Ingarden. Vom Erkennen des literarischen Kunstwerks. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1968.
Iser 1975 — W. Iser. Die Figur der Negativität in Bekkets Prosa // H Mayer, U. Johnson (Hrsg.). Das Werk von Samuel Beckett: Berliner Colloquium. Frankfurt: Suhrkamp, 1975. S. 54–71.
Iser 1976 — W. Iser. Der Akt des Lesens: Theorie ästhetischer Wirkung. München: Fink, 1976.
Jaccard 1991 — J.-Ph.Jaccard. Daniil Harms et la fin de l' avant-garde russe. Bern: Peter Lang SA, 1991.
Kasak 1976 — W. Kasak. Daniil Charms: Absurde Kunst in der Sowjet-union // Die Welt der Slaven, XXI, Heft 2.1976. S. 70–80.
Kluge 1989 — F. Kluge. Etymologisches Wörterbuch. 22. Aufl. Berlin; N. Y.: de Gruyter, 1989.
Kobow 1967 — G. Kobow. Absurdes Lebensgefühl und szenische Struktur im dramatischen Frühwerk (1833–1834) von Alfred de Musset. Berlin: Freie Universitàt, 1967.
Kofler 1970 — L. Kofler. Abstrakte Kunst und absurde Literatur: ästhetische Marginalien. Wien; Frankfurt; Zürich: Europa-Verlag, 1970.
Koschmal 1986 — W. KoschmaL Vom „mythischen“ zum absurden Dialog: Zur Poetik ostslavischer Volksschauspiele // Poetica, 18.1986. S. 27–50.
Kott 1970 — J. Kott. The Absurd and Greek Tragedy // T. W. Zyla (ed.). Proceedings of the Comparative Symposium III. Lubbock, Texas, 1970. P. 77–93.
König 1978— G. König. Die Kinderlyrik der Gruppe Oberiu // Wiener slawistischer Almanach. Bd 1.1978. S. 57–78.
Подписывайтесь на наши страницы в социальных сетях.
Будьте в курсе последних книжных новинок, комментируйте, обсуждайте. Мы ждём Вас!
Похожие книги на "Абсурд и вокруг: сборник статей"
Книги похожие на "Абсурд и вокруг: сборник статей" читать онлайн или скачать бесплатно полные версии.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Отзывы о "Ольга Буренина - Абсурд и вокруг: сборник статей"
Отзывы читателей о книге "Абсурд и вокруг: сборник статей", комментарии и мнения людей о произведении.