Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

• Название: Wszystko czerwone / Всё красное
• Автор: Joanna Chmielewska
• Издательство: АСТ; Восток-Запад
• Жанр: Иронический детектив
• Год: 2008
• ISBN: 978-5-17-051115-0

Билингва. Польский язык с Иоанной Хмелевской. Метод чтения Ильи Франка.

В книге предлагается произведение Иоанны Хмелевской "Все красное", адаптированное (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для студентов, для изучающих польский язык самостоятельно, а также для всех интересующихся польской культурой.

---

— Nikt dokładnie nie wie — odparła Alicja, wzruszając ramionami. — Wyrzucili na zbity pysk króla i królową, co się tu bardzo nie spodobało, bo, jak wiesz, królowa jest siostrą Małgorzaty. Siedzą tam jacyś i mącą. W takim zamieszaniu, jakie tam panuje, handel nieźle idzie.

— To świństwo i idiotyzm wyrzucać taką piękną królową — powiedziałam ze zgorszeniem.

— Król wyjechał dobrowolnie — zauważyła Zosia.

— Pewne (ясно), co miał tam przebywać (а что, он должен был там пребывать/находиться) w towarzystwie jakichś chamów (в обществе каких-то хамов). Jeszcze by mu zelżyli tę piękną żonę (еще бы ему оскорбили эту красивую жену). Zdaje się (кажется), że robią straszną forsę na handlu narkotykami (они делают страшные = огромные бабки на торговле наркотиками) i wszystkie sposoby dla nich są dobre (и для них любые способы хороши). Nikt nie ma dla nich sympatii (никто не имеет/испытывает к ним симпатии = они никому не нравятся). W ogóle jeden melanż (вообще, одна = сплошная неразбериха /»смесь, мешанина» — франц./).

Wyjaśnienie zadowoliło mnie najzupełniej (объяснение меня полностью удовлетворило), bo nigdy nie miałam nabożeństwa do interesów (поскольку я никогда не преклонялась перед корыстными интересами; nabożeństwo — преклонение). Znacznie chętniej zajęłam się (более охотно я занялась) rozpatrywaniem urody i charakterów (анализом красоты и характеров) panujących w różnych krajach świata (характерных для разных стран мира; panować — царить, господствовать).

— Pewne, co miał tam przebywać w towarzystwie jakichś chamów. Jeszcze by mu zelżyli tę piękną żonę. Zdaje się, że robią straszną forsę na handlu narkotykami i wszystkie sposoby dla nich są dobre. Nikt nie ma dla nich sympatii. W ogóle jeden melanż.

Wyjaśnienie zadowoliło mnie najzupełniej, bo nigdy nie miałam nabożeństwa do interesów. Znacznie chętniej zajęłam się rozpatrywaniem urody i charakterów panujących w różnych krajach świata.

późnym popołudniem przyjechała, zgodnie z zapowiedzią, Anita (ближе к вечеру, как и предсказывала, приехала Анита) spragniona wyjaśnień (жаждущая объяснений). Czas do jej przyjazdu spędziliśmy na kłótni (время перед ее приездом мы провели в споре), czy pan Muldgaard, zagadnięty o zasadniczą sprawę, powiedziałby prawdę, czy nie (сказал бы пан Мульгор нам правду или нет, если бы мы обратились к нему с главным вопросом; zagadnąć do kogoś — обратиться к кому-л.; zasadiczy — основной, принципиальный). Zważywszy (взвесив/рассудив), że było nas czworo (что нас было четверо), a zdania były równo podzielone (а мнения были ровно разделены = разделились поровну), nie zdołaliśmy się wzajemnie przegłosować (нам не удалось достичь большинства; przegłosować kogoś, coś — высказаться за кого-л., что-л. большинством голосов). Alicja i Paweł twierdzili (Алиция и Павел утверждали), że tak (что да). Zosia i ja, że nie (Зося и я — что нет), przy czym każdy z nas swoją opinię uzasadniał inaczej (причем каждый из нас мотивировал свое мнение по-другому = по-своему). Osobiście byłam zdania (лично я считала; być zdania — считать, полагать; zdanie — мнение), że pan Muldgaard (что пан Мульгор), razem z cała resztą owych wspólnych robotników (вместе со всеми остальными теми «совместными работниками»), czeka na jakiś wyraźny, zasadniczy błąd (ждет какой-то явной, серьезной ошибки) pewnego siebie mordercy (уверенного в себе убийцы) i nie może sobie pozwalać (и не может себе позволять/позволить; pozwalać sobie na coś — позволять себе что-л.) na wtajemniczanie osób postronnych (того, чтобы посвящать посторонних людей), które brakiem opanowania (которые из-за отсутствия владения /над собой/) mogłyby zdradzić sekret (могли бы выдать секрет). Zosia upierała się, że tak samo (Зося упиралась так же само), jak my (как и мы), zwyczajnie nie umie dokonać wyboru pomiędzy Anitą i Ewą (она, как обычно, не может сделать выбора между Анитой и Эвой).

późnym popołudniem przyjechała, zgodnie z zapowiedzią, Anita spragniona wyjaśnień. Czas do jej przyjazdu spędziliśmy na kłótni, czy pan Muldgaard, zagadnięty o zasadniczą sprawę, powiedziałby prawdę, czy nie. Zważywszy, że było nas czworo, a zdania były równo podzielone, nie zdołaliśmy się wzajemnie przegłosować. Alicja i Paweł twierdzili, że tak. Zosia i ja, że nie, przy czym każdy z nas swoją opinię uzasadniał inaczej. Osobiście byłam zdania, że pan Muldgaard, razem z cała resztą owych wspólnych robotników, czeka na jakiś wyraźny, zasadniczy błąd pewnego siebie mordercy i nie może sobie pozwalać na wtajemniczanie osób postronnych, które brakiem opanowania mogłyby zdradzić sekret. Zosia upierała się, że tak samo, jak my, zwyczajnie nie umie dokonać wyboru pomiędzy Anitą i Ewą.

W ostatniej chwili (в последний момент) udało nam się przypomnieć sobie (нам удалось вспомнить), że powiązania z Grecją (что связи с Грецией) pan Muldgaard zdradził nam poufnie (пан Мульгор выдал/сообщил нам по-секрету). Poinformowałyśmy zatem Anitę tylko o tym (поэтому мы проинформировали Аниту только о том), że znalazł się list Edka (что нашлось письмо Эдека) i że według tego listu (и что, в соответствии с этим письмом) pozostaje nam do wyboru ona sama i Ewa (у нас остается выбор только между ей самою и Эвой).

W ostatniej chwili udało nam się przypomnieć sobie, że powiązania z Grecją pan Muldgaard zdradził nam poufnie. Poinformowałyśmy zatem Anitę tylko o tym, że znalazł się list Edka i że według tego listu pozostaje nam do wyboru ona sama i Ewa.

— No i kiedy się wreszcie zdecydujecie (ну, и когда вы, наконец, решите), która z nas (которая из нас)? — spytała Anita mniej przejęta (спросила Анита с меньшим волнением) niż zaciekawiona (чем любопытством).

— Nie wiemy (не знаем). Jeśli to ty (если это ты), to możesz spać spokojnie (то можешь спать спокойно). Nikt nie ma żadnego dowodu (ни у кого нет ни единого доказательства).

— A jaki dowód wam jest potrzebny (а какое доказательство вам нужно)? Może ja wam dostarczę (может, я вам предоставлю)?

— No, na przykład twoja znajomość z tym facetem (ну, например, твое знакомство с тем типом), którego Edek spotkał w Warszawie (с которым Эдек встретился в Варшаве). Masz może jakie zdjęcie w jego objęciach (может, у тебя есть какой-нибудь снимок в его объятиях)? Albo czułą korespondencję (или нежная переписка)?

— Nie mam (нет). Ale można by zrobić fotomontaż (но можно бы сделать фотомонтаж). Zdjęcia faceta nie macie (снимка типа у вас нет)?

— Nikt nie ma (ни у кого нет) …

— No i kiedy się wreszcie zdecydujecie, która z nas? — spytała Anita mniej przejęta niż zaciekawiona.

— Nie wiemy. Jeśli to ty, to możesz spać spokojnie. Nikt nie ma żadnego dowodu.

— A jaki dowód wam jest potrzebny? Może ja wam dostarczę?

— No, na przykład twoja znajomość z tym facetem, którego Edek spotkał w Warszawie. Masz może jakie zdjęcie w jego objęciach? Albo czułą korespondencję?

— Nie mam. Ale można by zrobić fotomontaż. Zdjęcia faceta nie macie?

— Nikt nie ma…

— Albo może przyznaj się po prostu (или, может, просто признайся) — zaproponowałam (предложила я).

— W końcu trzeba będzie (в конце концов, нужно будет = придется) — westchnęła Anita (вздохнула Анита). — Któraś z nas będzie musiała się przyznać (кому-нибудь из нас придется признаться), ja albo Ewa (мне или Эве), bo wyraźnie widzę (так как я явно вижу), że nic innego nie pozostaje (что ничего другого не остается). A wy tego faceta nie znacie (а вы этого типа не знаете)?

— Nawet jeśli znamy (даже если и знаем), to żadna z nas nic o tym nie wie (то ни одна из нас ничего об этом не знает).

— Szkoda (жаль). Ale jak wam znów wyjdę następnym razem (но как/если я снова у вас выпаду в следующий раз), to bardzo was proszę (то очень вас прошу), dzwońcie o jakiejś innej godzinie (звоните в какое-нибудь другое время) …

— Albo może przyznaj się po prostu — zaproponowałam.

— W końcu trzeba będzie — westchnęła Anita. — Któraś z nas będzie musiała się przyznać, ja albo Ewa, bo wyraźnie widzę, że nic innego nie pozostaje. A wy tego faceta nie znacie?

— Nawet jeśli znamy, to żadna z nas nic o tym nie wie.

— Szkoda. Ale jak wam znów wyjdę następnym razem, to bardzo was proszę, dzwońcie o jakiejś innej godzinie…

Aż do poniedziałku (аж до понедельника) panował niezwykły spokój (царила необычайная тишина). W poniedziałek Paweł znowu został wezwany przez pana Muldgaarda (в понедельник Павел снова был вызван паном Мульгором) i w ciągu kilku godzin (и в течение нескольких часов) dokonywał oględzin licznych podobizn (он осуществлял осмотр многочисленных портретов; dokonywać czegoś — совершать что-л.) rozmaitych facetów (различных типов). Jedyne zdjęcie (единственный снимок), na którym z całą pewnością (на котором без всякого сомнения) znajdował się właściwy osobnik (находился соответствующий = искомый индивид), prezentowało go od tyłu (изображал его сзади), w płaszczu i kapeluszu (в плаще и шляпе). Pomiędzy kapeluszem a kołnierzem płaszcza (между шляпой и воротником плаща) widoczne było ucho (виднелось ухо), które, powiększone do nadnaturalnych rozmiarów (которое, увеличенное до нечеловеческих размеров), kazano Pawłowi rozpoznać (Павлу было велено распознать).

Aż do poniedziałku panował niezwykły spokój. W poniedziałek Paweł znowu został wezwany przez pana Muldgaarda i w ciągu kilku godzin dokonywał oględzin licznych podobizn rozmaitych facetów. Jedyne zdjęcie, na którym z całą pewnością znajdował się właściwy osobnik, prezentowało go od tyłu, w płaszczu i kapeluszu. Pomiędzy kapeluszem a kołnierzem płaszcza widoczne było ucho, które, powiększone do nadnaturalnych rozmiarów, kazano Pawłowi rozpoznać.

— Zwariowali chyba (спятили они, что ли) — powiedział z niesmakiem (недовольно сказал он). — Czy ja się znam na uszach (я что, в ушах разбираюсь)? Wielkie takie (огромное такое), na całą ścianę (на целую/всю стену), do niczego niepodobne (ни на что не похожее), skąd mam wiedzieć (откуда мне знать), czy jego (его ли оно)?

We wtorek późnym wieczorem (во вторник поздним вечером) przybyły z zagadkowym wyrazem twarzy pan Muldgaard (прибывший с загадочным выражения лица пан Мульгор) doczekał się wreszcie Alicji (все-таки дождался Алицию), która odbywała konferencję z Herbertem (которая устроила с Гербертом конференцию = совещание) i została dłużej w Kopenhadze (и осталась дольше = задержалась в Копенгагене). Wydawała się trochę niezadowolona (она казалась немного недовольной).